اثر قند خوراکی بر سطح agrp لنفوسیت خون محیطی و گلوکز پلاسما پس از یک جلسه فعّالیّت دایره ای ویژه مبتنی بر فنون کشتی در کشتی گیران آزادکار جوان

Authors

محمد قاسمی

عباس قنبری نیاکی

شادمهر میردار

امیر رشید لمیر

مسلم حجتی

abstract

چکیده مقدّمه: پروتئین وابسته به آگوتی (agrp) یک پپتید اشتهاآور است که از هیپوتالاموس و بافت های دیگر ترشّح می شود. این پپتید تأثیر قوی بر رفتار دریافت غذا و هموستاز انرژی دارد. گزارش شده است که در شرایط منفی تعادل انرژی ممکن است لنفوسیت، agrp را ترشّح کند و با بازسازی انرژی سلولی متوقّف شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر قند خوراکی بر agrp لنفوسیت خون محیطی و غلظت گلوکز پلاسما پس از یک جلسه فعّالیّت دایر های مبتنی بر فنون کشتی در کشتی گیران جوان بود. روش شناسی: 16 کشتی گیر آزادکار (وزن 25/3±81/74 کیلوگرم، سن22/0±12/22 سال و شاخص تودة بدنی 56/0±72/25 کیلوگرم بر متر مربع) به طور تصادفی به گروه های آب و قند تقسیم شدند. نمونه گیری خون قبل، بلافاصله بعد و90 دقیقه پس از فعّالیّت گرفته شد. از آزمودنی ها خواسته شد پروتکل فعّالیت مقاومتی دایر های مبتنی بر فنون کشتی (wbtce)  (2 ست، 6 ایستگاه، 20 ثانیه فعّالیت در هر ایستگاه بدون وقفه، 3 تکرار در هر ست با فاصله 30 ثانیه استراحت بین تکرار ها و2 دقیقه استراحت بین ست ها) را انجام دهند. بلافاصله بعد از نمونه گیری دوم خون، مایعات قندی (1گرم قند به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، به ازای هر گرم قند3 میلی لیتر آب) و آب (با حجم برابر) داده شد. داده ها با استفاده از روش آماری آنالیز واریانس (اندازه گیری مکرر) و آزمون تعقیبی بونفرونی آنالیز شد. تفاوت معنی دار در سطح 05/0 p< پذیرفته شد. یافته ها: سطوح agrp لنفوسیت بلافاصله بعد از فعّالیت در هر 2 گروه آب و قند افزایش معنی داری داشت. به هر حال، سطح agrp در گروه قندی کاهش معنی داری داشت؛ امّا در گروه آب به طور معنی داری در دوره 90 دقیقه بعد از فعّالیّت در سطح بالایی باقی ماند. سطح گلوکز پلاسما بلافاصله بعد از فعّالیت در هر 2 گروه آب و قند افزایش معنی داری داشت. سطح گلوکز پلاسما فقط در گروه آب در دوره 90 دقیقه بعد از فعّالیّت کاهش معنی داری داشت، درحالی که در گروه قند در دوره 90 دقیقه بعد از فعّالیّت در سطح بالاتری ماند. به هر حال تفاوت معنی داری بین گروه آب و قند پیدا نشد. نتیجه گیری: یافته های تحقیق حاضر نشان می دهد که قند خوراکی غلظت agrp افزایش یافته ناشی از wbtce در لنفوسیت را کاهش می دهد. داده ها هم چنین نشان می دهد که پروتکل wbtce قادر است مقادیر شاخص های انرژی (گلوکز و agrp) را در پلاسما و لنفوسیت تغییر دهد. کاهش agrp لنفوسیت ممکن است به افزایش گلوکز پلاسما مربوط باشد و هم چنین احتمال دارد بهبود وضعیّت انرژی سلولی ناشی از مصرف گلوکز را روشن کند. با توجّه به این نتایج، احتمال دارد نقش لنفوسیت به عنوان یک منبع محیطی کوچکی از ترشّح agrp به داخل گردش خون توصیف شود.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

اثر قند خوراکی بر سطح AGRP لنفوسیت خون محیطی و گلوکز پلاسما پس از یک جلسه فعّالیّت دایره‌ای ویژه مبتنی بر فنون کشتی در کشتی‌گیران آزادکار جوان

چکیده مقدّمه: پروتئین وابسته به آگوتی (AgRP) یک پپتید اشتهاآور است که از هیپوتالاموس و بافت‌‌های دیگر ترشّح می‌شود. این پپتید تأثیر قوی بر رفتار دریافت غذا و هموستاز انرژی دارد. گزارش شده است که در شرایط منفی تعادل انرژی ممکن است لنفوسیت، AgRP را ترشّح کند و با بازسازی انرژی سلولی متوقّف ‌شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر قند خوراکی بر AgRP لنفوسیت خون محیطی و غلظت گلوکز پلاسما پس از یک جلسه فعّالیّت ...

full text

تاثیر مقادیر مختلف قند خوراکی بر سطح agrp و گلیکوژن لنفوسیت خون محیطی پس زا یک جلسه فعالیت مقاومتی دایره ای (مبتنی بر فنون کشتی) در کشتی گیران آزادکار جوان

پروتئین وابسته به آگوتی (agrp) یک پپتید اشتهاآور موثر بر تعادل و تنظیم انرژی است که به طور عمده از هسته های کمانی هیپوتالاموس ترشح می شود، اما گزارشات از بیان آن در بافت های غیر هیپوتالاموسی اشاره دارد. از اینرو هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر مقادیر مختلف قند خوراکی بر سطح agrp و گلیکوژن لنفوسیت خون محیطی پس از یک جلسه فعالیت دایره ای مبتنی بر فنون کشتی (wbtce) در کشتی گیران آزادکار جوان بود. 24 ک...

15 صفحه اول

اثر مقادیر مختلف قند خوراکی بر سطح پلاسمایی agrp پس از یک جلسه فعالیت دایره ای مقاومتی درکشتی گیران جوان

هدف از اجرای این پژوهش بررسی اثر مقادیر مختلف مصرف قند خوراکی(گلوکز) پس از یک فعالیت دایره ای مقاومتی بر روی agrp پلاسما می باشد. برای این منظور 24 کشتی گیر آزادکار جوان(سن,22/29±0/9 وزن 75/45±12/9 و شاخص توده بدنیbmi 26/23±2/60 ) به طور تصادفی انتخاب شدند که بطور تصادفی به 3 گروه ( 1 گرم قند به ازای هر کیلوگرم وزن بدن n=8 ، 2 گرم قند به ازای هر کیلوگرم وزن بدن n=8 و آب n=8 ) تقسیم شدند. از آزم...

15 صفحه اول

اثر 6 هفته تمرینات کشتی و دایره ای مبتنی بر فنون کشتی بر ترکیب بدن،

مقدمه: تحقیقات کم انجام شده بر روی کشتی گیران نشان دهنده عدم توجه کافی به آمادگی هوازی و افزایش عوامل خطرزای قلبی در ورزشکاران رشته های توانی می باشد. هدف: هدف تحقیق حاضر بررسی اثر 6 هفته تمرینات دایره ای مبتنی بر فنون کشتی بر ترکیب بدن، توان هوازی و نیم رخ چربی خون کشتی گیران تمرین کرده خراسانی بود. روش شناسی: از جامعه آماری کشتی گیران تمرین کرده خراسانی پس از فراخوان، تعداد 15 نفر بطور تصادفی...

full text

تأثیر مصرف گلوکز بر مقادیر agrp، انسولین و گلوکز پلاسما پس از یک وهله فعّالیّت دایرهای مقاومتی در کشتی گیران آزادکار جوان

چکیده مقدّمه: agrp، یک نرو پپتید مترشحه از هستة کمانی هیپوتالاموس است و نقش مهمّی در تعادل انرژی، کنترل وزن و دریافت غذا ایفا می­کند. گزارش شده است که شرایط منفی تعادل انرژی، موجب افزایش مقادیر agrp می شود و با ایجاد شرایط مثبت تعادل انرژی ( بازسازی منابع انرژی) متوقّف می شود. هدف از اجرای این پژوهش، بررسی اثر مصرف قند خوراکی (گلوکز) پس از یک فعّالیّت دایره ای مقاومتی بر روی agrp، انسولین و گلوکز پل...

full text

اثر هشت هفته تمرین های دایره ای بر بیان ژن agrp لنفوسیت کشتی گیران تمرین کرده

مقدمه و هدف: پروتئین وابسته به آگوتی(agrp) یک پپتید اشتها آور قوی است که به میزان زیادی از بخش میانی هسته­های کمانی هیپوتالاموس ترشح می­شود و در کنترل مرکزی دریافت غذا و اشتها نقشی مهم دارد. مشخص­شده که این پپتید در کنترل وزن انسان نقش بسزایی ایفا می­کند و سطوح پلاسمایی آن در شرایط گرسنگی و چاقی افزایش­می­یابد. هدف تحقیق حاضر، بررسی یک دوره تمرین بی­هوازی دایره­ای بر بیان ژنagrp  لنفوسیت کشتی­گ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
پژوهشنامه فیزیولوژی ورزشی کاربردی

Publisher: دانشگاه مازندران

ISSN 5389-2008

volume 7

issue 14 2012

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023